Najczęstsze błędy podczas montażu stelaża podtynkowego

Z pewnością montaż stelaża podtynkowego w łazience jest pomysłowym rozwiązaniem konstrukcyjno-aranżacyjnym w łazience. Pozwala on na zagospodarowanie dotąd niewykorzystanych przestrzeni. Ponadto, jest uniwersalnym środkiem zaradczym na brak przestrzeni w małych łazienkach. Czym jest stelaż? Jakie błędy są najczęściej popełniane podczas jego montażu?

Dwa rodzaje stelaży do zabudowy

Popularność lekkich technologii budowlanych wykorzystywanych do budowy ścian sprawia, że lekki stelaż podtynkowy stał się hitem. Pod względem uniwersalności zastosowania model tego rodzaju znacząco przewyższa stelaż w wersji ciężkiej. Jeżeli chodzi o wspomniany stelaż do zabudowy ciężkiej, jest on przeznaczony do ścian murowanych. Typ zabudowy ciężkiej jest korzystny rozpatrując instalację stelażu z perspektywy finansowej. Zabudowa ciężka jest po protu stosunkowo tania. Nie można jednak stosować zamiennie stelaża podtynkowego w wersji mokrej do zabudowy lekkiej. Obciążenie konstrukcji ścian byłoby tak duże, że lekka zabudowa z płyt gipsowo-kartonowych mogłaby ulec zniszczeniu.

Błędy popełniane podczas montażu stelaża podtynkowego

Montując stelaż podtynkowy, trzeba mieć świadomość, że proces ten jest obciążony potencjałem wystąpienia błędów. Poniżej zebrano najczęściej powtarzające się problemy, których przeważnie można uniknąć:

1. Niska jakość materiałów instalacyjnych – może mieć zgubne skutki, gdyż wystąpienie awarii wiąże się z koniecznością demontażu znacznej części zabudowy.

2. Przycisk spłukujący nie działa prawidłowo – przycisk musi być zamontowany z niezwykłą starannością, ponieważ wpływa później na pracę kompletu zaworów dozujących i podających wodę. Wadliwa praca objawia się rozbieżnościami w ilości wody serwowanej do spłukiwania. Dodatkowo może się pojawić nieregularność w kolejnych spłukaniach – ilość wody za każdym razem jest inna.

3. Nieprecyzyjna regulacja zaworu podającego wodę do spłuczki lub zaworu spustowego – pierwszy może opóźniać napełnienie zbiornika, a drugi, podając zbyt dużą ilość wody, może doprowadzać do wyrzucania jej poza muszlę. W sytuacji odwrotnej niedostatecznie wartki przepływ wody nie jest w stanie zabrać ze sobą nieczystości.

4. Błędy pomiarowe, skutkujące zmianą wysokości zamontowania miski – błąd na wczesnym etapie prac skutkujący niezadowalającym efektem remontu.

5. Błędne pomiary i kalibracja odcinków rur, głównie odpływowych – jeśli rury są zbyt krótkie, może się okazać, że po pewnym czasie w zamkniętej przestrzeni za stelażem zacznie zbierać się woda, nawet jeśli podczas próby szczelności wszystko było w porządku. Użytkowanie zespołu – stelaża i miski – powoduje spore naprężenia, co może doprowadzić do wysunięcia się króćców. Natomiast niedopasowanie średnic rur może spowodować odkładanie materii organicznej w szczelinach. Powolny to proces, ale ostatecznie może doprowadzić do zatorów w prześwitach rur.

6. Pokrycie stelaża jedną warstwą płyty gipsowo-kartonowej – skutkuje głośną pracą zestawu i pękaniem płytek. Niezbędna jest dodatkowa warstwa, która umożliwia uniknięcie wymienionych problemów.